İshal nedir?

İshal değişik sebeplere bağlı olarak, günde 3-4 kezden ve miktarca 200 g.dan fazla sulu dışkılama olayı olup, artmış sıvı ve elektrolit kaybına sebep olan bir sendromdur. Tanısal yaklaşım açısından, diyarenin süresi 2 haftadan az ise akut, 2-4 hafta arasında ise persistan, 4 haftanın üzerindeyse kronik ishal olarak tanımlanabilir. Akut diyare vakalarının %90'ından fazlası enfeksiyöz ajanlarla oluşur, bu olgularda genellikle bulantı, ateş ve karın ağrısı tabloya eşlik eder. Kalan %10'luk kısmı ilaçlar, toksik besinler, iskemi ve diğer durumlara bağlıdır. İshalin etyolojisi, olayın toplum veya hastane kaynaklı olması, seyahatle ilişkisi, antibiyotik kullanımı ve şahsın bağışıklık durumuna göre değişebilir. Klinikopatolojik özelliklerine dayanarak, akut enfeksiyöz diyare sendromları beş gruba ayrılabilir: 1-Sulu diyare, 2- Dizanteri sendromu, 3- Antibiyotik ilişkili diyare, 4- Enterik ateşler, ve 5- Turist diyaresi. İshalli hastaya klinik yaklaşımda, ayrıntılı bir anamnez ve fizik muayene ishalin sebebi ve tedavi hakkında karar verilmesi için şarttır. Hastanın izlenmesine karar verilirse tanı amacıyla genel laboratuar incelemeleri ve mikrobiyolojik incelemeler yapılır. Akut ishalli hastaların tedavisinde 4 terapötik yaklaşım mevcuttur: 1- Sıvı ve elektrolitler, 2- Diyet değişikliği, 3- Semptomatik tedavi ve 4- Antimikrobiyal tedavi.